атамісты́чны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да вучэння аб атамах.

Атамістычная тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атамісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атамісты́чны атамісты́чная атамісты́чнае атамісты́чныя
Р. атамісты́чнага атамісты́чнай
атамісты́чнае		 атамісты́чнага атамісты́чных
Д. атамісты́чнаму атамісты́чнай атамісты́чнаму атамісты́чным
В. атамісты́чны (неадуш.)
атамісты́чнага (адуш.)		 атамісты́чную атамісты́чнае атамісты́чныя (неадуш.)
атамісты́чных (адуш.)
Т. атамісты́чным атамісты́чнай
атамісты́чнаю		 атамісты́чным атамісты́чнымі
М. атамісты́чным атамісты́чнай атамісты́чным атамісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атамісты́чны филос. атомисти́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атамісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да атамістыкі. Атамістычная тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атомисти́ческий атамісты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)