а́тамшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Спецыяліст-фізік па атамнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́тамшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́тамшчык а́тамшчыкі
Р. а́тамшчыка а́тамшчыкаў
Д. а́тамшчыку а́тамшчыкам
В. а́тамшчыка а́тамшчыкаў
Т. а́тамшчыкам а́тамшчыкамі
М. а́тамшчыку а́тамшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

а́тамшчык м., разг. а́томщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́тамшчык, ‑а, м.

Прыхільнік выкарыстання атамнай бомбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́тамнік, а́тамшчык м. Atómwissenschaftler m -s,-, Atómforscher m -s,-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́томщик разг. а́тамшчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)