а́тамнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучоны, спецыяліст у галіне атамнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́тамнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́тамнік а́тамнікі
Р. а́тамніка а́тамнікаў
Д. а́тамніку а́тамнікам
В. а́тамніка а́тамнікаў
Т. а́тамнікам а́тамнікамі
М. а́тамніку а́тамніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́тамнік м., разг. а́томник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́тамнік, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне атамнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́тамнік, а́тамшчык м Atómwissenschaftler m -s,-, Atómforscher m -s,-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́томник разг. а́тамнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)