асіры́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асіры́ец асіры́йцы
Р. асіры́йца асіры́йцаў
Д. асіры́йцу асіры́йцам
В. асіры́йца асіры́йцаў
Т. асіры́йцам асіры́йцамі
М. асіры́йцу асіры́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асіры́ец,

гл. асірыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асіры́ец м. Assýrer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ассири́ец асіры́ец, -ры́йца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Assyrian​1 [əˈsɪriən] n.

1. асіры́ец; асіры́йка

2. асіры́йская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асіры́йцы, ‑аў; адз. асірыец, ‑рыйца, м.; асірыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. асірыйкі, ‑рыек; ж.

Насельніцтва Асірыі, адной з самых старажытных вялікіх дзяржаў Пярэдняй Азіі, якая існавала з канца 3 тысячагоддзя і да канца 7 стагоддзя да н. э.; народнасць, якая жыве ў Іраку, Іране, Сірыі і СССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)