асятры́на, -ы, ж.

Мяса асятра як ежа.

|| прым. асятры́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асятры́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. асятры́на
Р. асятры́ны
Д. асятры́не
В. асятры́ну
Т. асятры́най
асятры́наю
М. асятры́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асятры́на ж. осетри́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асятры́на, ‑ы, ж.

Мяса асятра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асятры́на ж. Störfleisch n -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

осетри́на асятры́на, -ны ж., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ято́ўе, ‑я, н.

Спец. Месца, яма ў рацэ, дзе зімуюць некаторыя пароды рыб (бялуга, асятрына і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)