асяка́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асяка́ю |
асяка́ем |
| 2-я ас. |
асяка́еш |
асяка́еце |
| 3-я ас. |
асяка́е |
асяка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асяка́ў |
асяка́лі |
| ж. |
асяка́ла |
| н. |
асяка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асяка́й |
асяка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асяка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асяка́ць несов., в разн. знач. осека́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да асячы (асекчы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асячы́ і (радзей) асе́кчы, асяку́, асячэ́ш, асячэ́; асячо́м, асечаце́, асяку́ць; асе́к, -кла; асячы́; асе́чаны; зак., каго-што.
Тое, што і абсячы, абсекчы.
|| незак. асяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Асякаць, асякацца ’абрэзваць (на слове)’ (Гарэц.), раптоўна перарываць’ (Др.-Падб.), асе́кацца (КТС), асыка́цца (Бір. дыс.; Гайдукевіч, Працы IM, 5, 54) ’агрызацца, рэзка адказваць’. Утворана ад дзеяслова сячы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
осека́ть несов. асяка́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асяка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да асячыся (асекчыся).
2. Зал. да асякаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)