асядла́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асядла́ны асядла́ная асядла́нае асядла́ныя
Р. асядла́нага асядла́най
асядла́нае
асядла́нага асядла́ных
Д. асядла́наму асядла́най асядла́наму асядла́ным
В. асядла́ны (неадуш.)
асядла́нага (адуш.)
асядла́ную асядла́нае асядла́ныя (неадуш.)
асядла́ных (адуш.)
Т. асядла́ным асядла́най
асядла́наю
асядла́ным асядла́нымі
М. асядла́ным асядла́най асядла́ным асядла́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асядла́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асядла́ны асядла́ная асядла́нае асядла́ныя
Р. асядла́нага асядла́най
асядла́нае
асядла́нага асядла́ных
Д. асядла́наму асядла́най асядла́наму асядла́ным
В. асядла́ны (неадуш.)
асядла́нага (адуш.)
асядла́ную асядла́нае асядла́ныя (неадуш.)
асядла́ных (адуш.)
Т. асядла́ным асядла́най
асядла́наю
асядла́ным асядла́нымі
М. асядла́ным асядла́най асядла́ным асядла́ных

Кароткая форма: асядла́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асядла́ны осёдланный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асядла́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асядлаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осёдланный асядла́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

седлава́нне, -я, н.

1. гл. сядлаць.

2. Спосаб, якім асядланы конь (спец.).

Паходнае с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

седлава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сядлаць.

2. Спосаб, якім асядланы конь. Вучэбнае седлаванне. Паходнае седлаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мыша́сты, ‑ая, ‑ае.

Такога колеру, як мыш; шэры. Паблізу ганка стаяў прывязаны да слупка ў плоце асядланы мышасты конь. Хадкевіч. Мышастая «Пабеда» ўжо стаяла каля ганка праўлення. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАЛЬТЫЖЫРО́ЎКА

(ад франц. voltiger пырхаць, лётаць),

1) від коннага спорту і коннага цырка. Складаецца з практыкаванняў на кані, які асядланы спец. вальтыжыровачным сядлом і бяжыць па крузе на кордзе (доўгай вяроўцы) рыссю ці галопам.

2) Від дынамічнай акрабатыкі (з перакідваннем партнёра) і гімнастыкі (пералёты з трапецыі на трапецыю). У цырку вальтыжыроўка на кані, акрабатычная і гімнастычная — самастойныя нумары.

т. 3, с. 493

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

mount

[maʊnt]

1.

v.

1) узыхо́дзіць

to mount the stairs — ісьці́ па схо́дах угару́

to mount a platform — узыйсьці́ на плятфо́рму

2) to mount a horse — се́сьці на каня́

3) павыша́цца, падніма́цца (пра цэ́ны, кошт)

4) to mount specimens on slides — пакла́сьці прэпара́т на шкло

5) to mount a picture — абрамава́ць малю́нак

2.

n.

1) асядла́ны конь

2) падкле́йка пад карці́ну, малю́нак

3) апра́ва а́меня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)