асягну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асягну́ты |
асягну́тая |
асягну́тае |
асягну́тыя |
| Р. |
асягну́тага |
асягну́тай асягну́тае |
асягну́тага |
асягну́тых |
| Д. |
асягну́таму |
асягну́тай |
асягну́таму |
асягну́тым |
| В. |
асягну́ты (неадуш.) асягну́тага (адуш.) |
асягну́тую |
асягну́тае |
асягну́тыя (неадуш.) асягну́тых (адуш.) |
| Т. |
асягну́тым |
асягну́тай асягну́таю |
асягну́тым |
асягну́тымі |
| М. |
асягну́тым |
асягну́тай |
асягну́тым |
асягну́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асягну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асягну́ты |
асягну́тая |
асягну́тае |
асягну́тыя |
| Р. |
асягну́тага |
асягну́тай асягну́тае |
асягну́тага |
асягну́тых |
| Д. |
асягну́таму |
асягну́тай |
асягну́таму |
асягну́тым |
| В. |
асягну́ты (неадуш.) асягну́тага (адуш.) |
асягну́тую |
асягну́тае |
асягну́тыя (неадуш.) асягну́тых (адуш.) |
| Т. |
асягну́тым |
асягну́тай асягну́таю |
асягну́тым |
асягну́тымі |
| М. |
асягну́тым |
асягну́тай |
асягну́тым |
асягну́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)