Асяга́ць ’аперажаць’ (Нас.). Гл. дасягаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

triumph

[ˈtraɪʌmf]

1.

n.

трыю́мф -у m., перамо́га, уда́ча f.; дасягне́ньне -я n.

2.

v.i.

1) перамага́ць; асяга́ць

2) трыюмфава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attain

[əˈteɪn]

v.t.

1) дасяга́ць

to attain the age of 90 — дажы́ць да дзевяно́ста гадо́ў

2) здабыва́ць, (д)асяга́ць; дабіва́цца

to attain a goal — (д)асягну́ць мэ́ты

•

- attain to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)