асу́джвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асу́джваюся асу́джваемся
2-я ас. асу́джваешся асу́джваецеся
3-я ас. асу́джваецца асу́джваюцца
Прошлы час
м. асу́джваўся асу́джваліся
ж. асу́джвалася
н. асу́джвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час асу́джваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асу́джвацца несов., страд. осужда́ться; обрека́ться; см. асу́джваць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асу́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да асуджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осужда́ться страд.

1. асу́джвацца, засу́джвацца;

2. асуджа́цца, га́ніцца;

3. асу́джвацца; см. осужда́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асуджа́цца несов., страд., см. асу́джвацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обрека́ться страд. асуджа́цца, асу́джвацца; аддава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)