астэ́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
астэ́рыя |
астэ́рыі |
| Р. |
астэ́рыі |
астэ́рый |
| Д. |
астэ́рыі |
астэ́рыям |
| В. |
астэ́рыю |
астэ́рыі |
| Т. |
астэ́рыяй
астэ́рыяю |
астэ́рыямі |
| М. |
астэ́рыі |
астэ́рыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
астэры́я
(іт. osteria)
карчма, закусачная ў Італіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
астэ́рыя
(ад гр. aster = зорка)
беспазваночная жывёла класа марскіх зорак тыпу ігласкурых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)