астэафі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. астэафі́т астэафі́ты
Р. астэафі́та астэафі́таў
Д. астэафі́ту астэафі́там
В. астэафі́т астэафі́ты
Т. астэафі́там астэафі́тамі
М. астэафі́це астэафі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астэафі́т

(ад астэа- + -фіты)

розныя па паходжанню і працяканню касцявыя разрастанні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)