асты́лы, -ая, -ае.

1. Які астыў, стаў халодным.

Астылая печ.

2. перан. Які стаў спакайнейшым, страціў жвавасць, стаў абыякавым да чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асты́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асты́лы асты́лая асты́лае асты́лыя
Р. асты́лага асты́лай
асты́лае
асты́лага асты́лых
Д. асты́ламу асты́лай асты́ламу асты́лым
В. асты́лы (неадуш.)
асты́лага (адуш.)
асты́лую асты́лае асты́лыя (неадуш.)
асты́лых (адуш.)
Т. асты́лым асты́лай
асты́лаю
асты́лым асты́лымі
М. асты́лым асты́лай асты́лым асты́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асты́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асты́лы асты́лая асты́лае асты́лыя
Р. асты́лага асты́лай
асты́лае
асты́лага асты́лых
Д. асты́ламу асты́лай асты́ламу асты́лым
В. асты́лы (неадуш.)
асты́лага (адуш.)
асты́лую асты́лае асты́лыя (неадуш.)
асты́лых (адуш.)
Т. асты́лым асты́лай
асты́лаю
асты́лым асты́лымі
М. асты́лым асты́лай асты́лым асты́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асты́лы

1. осты́вший;

2. перен. охладе́вший, охладе́лый, осты́вший;

1, 2 см. асты́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асты́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які стаў халодным, прастыў. Мацей прынёс з-пад паветкі бярэмца дроў, пакідаў іх у рэдкі душок астылай печы. М. Стральцоў.

2. перан. Які стаў спакайнейшым. Не астылы ад уражанняў дня, Васіль Пятровіч зноў і зноў спрабаваў загаварыць з.. [Верай Антонаўнай] пра работу камісіі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осты́вший асты́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просты́вший

1. асты́лы;

2. прасты́лы, прасту́джаны; см. просты́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zastygły

застылы; астылы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ostygły

астылы, ахалоджаны, халодны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сты́лый

1. разг. асты́лы; (холодный) хало́дны; сцюдзёны;

2. обл. (постылый) абры́длы, агі́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)