астудзі́ць гл. студзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астудзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. астуджу́ асту́дзім
2-я ас. асту́дзіш асту́дзіце
3-я ас. асту́дзіць асту́дзяць
Прошлы час
м. астудзі́ў астудзі́лі
ж. астудзі́ла
н. астудзі́ла
Загадны лад
2-я ас. астудзі́ астудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час астудзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астудзі́ць сов.

1. (сделать холоднее) охлади́ть, остуди́ть;

а. ваду́ — охлади́ть (остуди́ть) во́ду;

2. перен., разг. (уменьшить силу чувства и т.п.) охлади́ть;

дрэ́нны рэпертуа́р ~дзі́ў пу́бліку — плохо́й репертуа́р охлади́л пу́блику

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астудзі́ць, астуджу, астудзіш, астудзіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць халодным або халаднейшым. Астудзіць ваду. □ А на дварэ было парна. Навальніца і ноч не астудзілі дзённай гарачыні. Асіпенка. Паліць гарачае сонца, І вецер яго не астудзіць. Танк.

2. перан. Разм. Стрымаць, суцішыць сілу, палкасць якога‑н. пачуцця, жадання і пад. От што значыць час: ён можа астудзіць, патушыць самы вялікі пажар пачуццяў. Сабаленка. Наведванне пісара Васількевіча яшчэ болей астудзіла ў настаўніку жаданне да далейшых візітаў. Колас. Васіль ураз астудзіў гэтага вяртлявага чалавека. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

студзі́ць, студжу́, сту́дзіш, сту́дзіць; сту́джаны; незак., што.

1. Рабіць халодным, даваць астыць.

С. чай.

2. Марозіць, халадзіць; астуджваць, выпускаючы цяпло.

С. хату.

Холад студзіць ногі.

Апёкшыся на малацэ, і ваду будзеш с. (прыказка).

|| зак. астудзі́ць, астуджу́, асту́дзіш, асту́дзіць; асту́джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асту́джваць, астудзі́ць (áb)kühlen vt, kühl wérden lássen*, erkálten lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

остуди́ть сов. астудзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да астудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асту́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад астудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

охлади́ть сов., прям., перен. ахаладзі́ць, астудзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)