Астро́ў ’востраў’ (Касп.), гл. востраў. Ад гэтага ж слова і астравок ’невялікі ўчастак апрацаванага поля’ (Выг. дыс., 7), астравінка (Яшкін).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

астро́ў Востраў (Азяр. Касп.).

□ в. Астроўна Віц., ур. Астроў (луг) каля в. Бабінавічы Арш.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

астро́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. астро́ва астро́вы
Р. астро́вы астро́ў
Д. астро́ве астро́вам
В. астро́ву астро́вы
Т. астро́вай
астро́ваю		 астро́вамі
М. астро́ве астро́вах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)