астро́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца астралогіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астро́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. астро́лаг астро́лагі
Р. астро́лага астро́лагаў
Д. астро́лагу астро́лагам
В. астро́лага астро́лагаў
Т. астро́лагам астро́лагамі
М. астро́лагу астро́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астро́лаг м. астро́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астро́лаг, ‑а, м.

Той, хто займаецца астралогіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астро́лаг м. Astrológe m -n, -n, Stérndeuter m -s, -; Stérngucker m -s, - (жарт.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

астро́лаг

(лац. astrologus)

той, хто займаецца астралогіяй, варожыць па зорках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астро́лаг

(лац. astrologus, ад гр. astron = зорка + logos = вучэнне)

той, хто займаецца астралогіяй, варожыць па зорках.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

астро́лог астро́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звездочёт уст. астро́лаг, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

astrologer [əˈstrɒlədʒə] n. астро́лаг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)