астма́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

Хворы на астму.

|| ж. астматы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астма́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. астма́тык астма́тыкі
Р. астма́тыка астма́тыкаў
Д. астма́тыку астма́тыкам
В. астма́тыка астма́тыкаў
Т. астма́тыкам астма́тыкамі
М. астма́тыку астма́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астма́тык м., мед., разг. астма́тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астма́тык, ‑а, м.

Разм. Хворы на астму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астма́тык м. мед. Asthmátiker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

астма́тык

(гр. asthmatikos = астматычны)

хворы на астму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астма́тик разг. астма́тык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

asthmatic​1 [æsˈmætɪk] n. астма́тык; хво́ры на а́стму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

астматы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да астматык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

astmatyk

м. астматык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)