астаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. астаты́чны астаты́чная астаты́чнае астаты́чныя
Р. астаты́чнага астаты́чнай
астаты́чнае		 астаты́чнага астаты́чных
Д. астаты́чнаму астаты́чнай астаты́чнаму астаты́чным
В. астаты́чны (неадуш.)
астаты́чнага (адуш.)		 астаты́чную астаты́чнае астаты́чныя (неадуш.)
астаты́чных (адуш.)
Т. астаты́чным астаты́чнай
астаты́чнаю		 астаты́чным астаты́чнымі
М. астаты́чным астаты́чнай астаты́чным астаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астаты́чны

(ад гр. astatos)

неспакойны, няўстойлівы;

а. рэгулятар — аўтаматычны рэгулятар, які падтрымлівае адно і тое ж значэнне дадзенай велічыні пры любой велічыні знешняга ўздзеяння на сістэму рэгулявання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)