аспіра́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́нт аспіра́нты
Р. аспіра́нта аспіра́нтаў
Д. аспіра́нту аспіра́нтам
В. аспіра́нта аспіра́нтаў
Т. аспіра́нтам аспіра́нтамі
М. аспіра́нце аспіра́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аспіра́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто рыхтуецца да самастойнай навуковай дзейнасці ў аспірантуры пры вышэйшай навучальнай або навуковай установе.

|| ж. аспіра́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. аспіра́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аспіра́нт м. аспира́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аспіра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая рыхтуецца да самастойнай навуковай або педагагічнай дзейнасці пры навукова-даследчай або вышэйшай навучальнай установе і пад кіраўніцтвам высокакваліфікаванага спецыяліста.

[Ад лац. aspirans, aspirantis — які дамагаецца, імкнецца, шукае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аспіра́нт м Aspiránt m -en, -en, Doktoránd m -en, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аспіра́нт

(лац. aspirans, -ntis = які дамагаецца, імкнецца, шукае)

асоба, якая вучыцца ў аспірантуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Аспіра́нт. З рус. аспирант (Крукоўскі, Уплыў, 78) у савецкі час; рускае слова ў другой палавіне XIX ст. з франц. aspirant непасрэдна (Шанскі, 1, А, 160) ці праз нямецкую (што лепш паясняе канчатковае ‑т), дзе з французскай у XVIII ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аспира́нт аспіра́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аспіра́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да аспірант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

postgraduate [ˌpəʊstˈgrædʒuət] n. аспіра́нт;

a postgraduate course аспіранту́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)