асо́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́чаны асо́чаная асо́чанае асо́чаныя
Р. асо́чанага асо́чанай
асо́чанае		 асо́чанага асо́чаных
Д. асо́чанаму асо́чанай асо́чанаму асо́чаным
В. асо́чаны (неадуш.)
асо́чанага (адуш.)		 асо́чаную асо́чанае асо́чаныя (неадуш.)
асо́чаных (адуш.)
Т. асо́чаным асо́чанай
асо́чанаю		 асо́чаным асо́чанымі
М. асо́чаным асо́чанай асо́чаным асо́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́чаны асо́чаная асо́чанае асо́чаныя
Р. асо́чанага асо́чанай
асо́чанае		 асо́чанага асо́чаных
Д. асо́чанаму асо́чанай асо́чанаму асо́чаным
В. асо́чаны (неадуш.)
асо́чанага (адуш.)		 асо́чаную асо́чанае асо́чаныя (неадуш.)
асо́чаных (адуш.)
Т. асо́чаным асо́чанай
асо́чанаю		 асо́чаным асо́чанымі
М. асо́чаным асо́чанай асо́чаным асо́чаных

Кароткая форма: асо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асо́чаны разг. вы́слеженный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наблюдённый нагле́джаны, асо́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́слеженный вы́сачаны, асо́чаны, дапільнава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асачы́ць, асачу́, асо́чыш, асо́чыць; асо́чаны; зак., каго-што (разм.).

Высачыць, дапільнаваць, знайсці.

А. дзіка.

А., дзе курыца нясецца.

|| незак. асо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Асо́ка ’выседжванне звера’ (Інстр. III). Ад сачыць (гл.). Сюды ж асочка, асочаны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)