асо́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́тавы асо́тавая асо́тавае асо́тавыя
Р. асо́тавага асо́тавай
асо́тавае		 асо́тавага асо́тавых
Д. асо́таваму асо́тавай асо́таваму асо́тавым
В. асо́тавы (неадуш.)
асо́тавага (адуш.)		 асо́тавую асо́тавае асо́тавыя (неадуш.)
асо́тавых (адуш.)
Т. асо́тавым асо́тавай
асо́таваю		 асо́тавым асо́тавымі
М. асо́тавым асо́тавай асо́тавым асо́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асо́тавы осо́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асо́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асоту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́т, -у, М асо́це, м.

Калючая расліна, пустазелле.

|| прым. асо́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

осо́товый асо́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)