асмяя́ць, -мяю́, -мяе́ш, -мяе́; -мяём, -меяце́, -мяю́ць; -ме́й; -мяя́ны; зак., каго-што.

Тое, што і абсмяяць.

|| незак. асме́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. асмяя́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асмяя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асмяю́ асмяё́м
2-я ас. асмяе́ш асмеяце́
3-я ас. асмяе́ асмяю́ць
Прошлы час
м. асмяя́ў асмяя́лі
ж. асмяя́ла
н. асмяя́ла
Загадны лад
2-я ас. асме́й асме́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час асмяя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асмяя́ць сов. осмея́ть, вы́смеять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асмяя́ць, асмяю, асмяеш, асмяе; асмяём, асмеяце; зак., каго-што.

Тое, што і абсмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асмяя́ць разм. áuslachen vt, verláchen vt, verspótten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

осмея́ть сов. абсмяя́ць, асмяя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асме́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асмяя́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асмяя́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асме́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмейваць — асмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)