Асмэ́ра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Асмэ́ра
Р. Асмэ́ры
Д. Асмэ́ры
В. Асмэ́ру
Т. Асмэ́рай
Асмэ́раю
М. Асмэ́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

АСМЭ́РА,

Асмара, горад, сталіца Эрытрэі. На Эфіопскім нагор’і, на выш. 2340 м. 350 тыс. ж. (1993). Чыг. і аўтамаб. шляхамі злучана з портам Масаўа на Чырвоным м. Міжнар. аэрапорт. Буйны гандл. і культ. цэнтр. Харчовая, тэкст., металаапр. прам-сць, вытв-сць буд. матэрыялаў. Ун-т. Археал. музей. Сабор св. Іосіфа, копцкая царква св. Марыі, вял. мячэць.

т. 2, с. 38

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Асмэ́ра ж Asmára n -s (горад, сталіца Эрытрэі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АСМА́РА,

гл. Асмэра.

т. 2, с. 38

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)