асмо́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асмо́льванне
Р. асмо́львання
Д. асмо́льванню
В. асмо́льванне
Т. асмо́льваннем
М. асмо́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асмо́льванне ср. осмо́л м., осмо́лка ж.; см. асмо́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асмо́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмольваць — асмаліць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асмо́л м., асмо́льванне н. Téerung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абсмо́льванне ср., см. асмо́льванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осма́ливание асмо́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осмо́лка ж. асмо́льванне, -ння ср., асмо́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Téerung

f -, -e асмо́льванне, асмо́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)