асланя́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асланя́ю |
асланя́ем |
| 2-я ас. |
асланя́еш |
асланя́еце |
| 3-я ас. |
асланя́е |
асланя́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
асланя́ў |
асланя́лі |
| ж. |
асланя́ла |
| н. |
асланя́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
асланя́й |
асланя́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
асланя́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асланя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да асланіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асланя́цца, ‑яецца; незак.
Зал. да асланяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Асло́на ’ахова’ (Яруш.). Улічваючы рэдкасць ужывання слова, хутчэй з польск. osłona ’тс’, чым непасрэдна ад асланяць (Нас.: ослоняць), асланіць. Гл. засланяць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)