Аско́льдаў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
Аско́льдаў |
Аско́льдава |
Аско́льдава |
Аско́льдавы |
| Р. |
Аско́льдавага |
Аско́льдавай Аско́льдавае |
Аско́льдавага |
Аско́льдавых |
| Д. |
Аско́льдаваму |
Аско́льдавай |
Аско́льдаваму |
Аско́льдавым |
| В. |
Аско́льдаў (неадуш.) Аско́льдавага (адуш.) |
Аско́льдаву |
Аско́льдава |
Аско́льдавы (неадуш.) Аско́льдавых (адуш.) |
| Т. |
Аско́льдавым |
Аско́льдавай Аско́льдаваю |
Аско́льдавым |
Аско́льдавымі |
| М. |
Аско́льдавым |
Аско́льдавай |
Аско́льдавым |
Аско́льдавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
АЛЯКСЕ́ЕЎ (літ. псеўд. Аскольдаў) Сяргей Аляксеевіч
(1870 — 23.5.1945),
расійскі філосаф. Скончыў Пецярбургскі ун-т. Да сярэдзіны 1920-х г. праф. Політэхн. ін-та (Петраград). У 1921 заснаваў тайнае рэліг.-філас. т-ва (у 1926 перайменавана ў «Брацтва св. Серафіма Сароўскага»). У 1928 арыштаваны і сасланы ў Комі АССР. З 1935 жыў у Ноўгарадзе. Пасля Вял. Айч. вайны эмігрыраваў у Германію. Аўтар кн. «Крытыка дыялектычнага матэрыялізму», у якой развіваў вучэнне аб трансцэндэнтальнасці прадмета ведаў, сімвалічнасці пазнання, крытыкаваў уяўленні аб суб’екце пазнання за яго «безаблічнасць» і падмену індывід. разумення. У аснове яго анталогіі вучэнне пра ўзаемадзеянне душ.
Тв.:
Основные проблемы теории познания и онтологии. Спб., 1900;
Мысль и действительность. М., 1914;
Сознание как целое: Психол. понятие личности. М., 1918.
т. 1, с. 298
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)