асе́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асе́чаны асе́чаная асе́чанае асе́чаныя
Р. асе́чанага асе́чанай
асе́чанае		 асе́чанага асе́чаных
Д. асе́чанаму асе́чанай асе́чанаму асе́чаным
В. асе́чаны
асе́чанага		 асе́чаную асе́чанае асе́чаныя
асе́чаных
Т. асе́чаным асе́чанай
асе́чанаю		 асе́чаным асе́чанымі
М. асе́чаным асе́чанай асе́чаным асе́чаных

Крыніцы: dzsl2007.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асе́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асе́чаны асе́чаная асе́чанае асе́чаныя
Р. асе́чанага асе́чанай
асе́чанае		 асе́чанага асе́чаных
Д. асе́чанаму асе́чанай асе́чанаму асе́чаным
В. асе́чаны
асе́чанага		 асе́чаную асе́чанае асе́чаныя
асе́чаных
Т. асе́чаным асе́чанай
асе́чанаю		 асе́чаным асе́чанымі
М. асе́чаным асе́чанай асе́чаным асе́чаных

Кароткая форма: асе́чана.

Крыніцы: dzsl2007.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асячы́ і (радзей) асе́кчы, асяку́, асячэ́ш, асячэ́; асячо́м, асечаце́, асяку́ць; асе́к, -кла; асячы́; асе́чаны; зак., каго-што.

Тое, што і абсячы, абсекчы.

|| незак. асяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)