асеці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асеці́нскі асеці́нская асеці́нскае асеці́нскія
Р. асеці́нскага асеці́нскай
асеці́нскае		 асеці́нскага асеці́нскіх
Д. асеці́нскаму асеці́нскай асеці́нскаму асеці́нскім
В. асеці́нскі (неадуш.)
асеці́нскага (адуш.)		 асеці́нскую асеці́нскае асеці́нскія (неадуш.)
асеці́нскіх (адуш.)
Т. асеці́нскім асеці́нскай
асеці́нскаю		 асеці́нскім асеці́нскімі
М. асеці́нскім асеці́нскай асеці́нскім асеці́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асеці́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Асеціі, асецінаў. Асецінская мова. Асецінская парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асеці́ны, -ці́н, адз. -ці́н, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Паўночная Асеція — Аланія (у складзе Расійскай Федэрацыі) і Рэспублікі Паўднёвая Асеція.

|| ж. асеці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. асеці́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузі́на-асеці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грузі́на-асеці́нскі грузі́на-асеці́нская грузі́на-асеці́нскае грузі́на-асеці́нскія
Р. грузі́на-асеці́нскага грузі́на-асеці́нскай
грузі́на-асеці́нскае		 грузі́на-асеці́нскага грузі́на-асеці́нскіх
Д. грузі́на-асеці́нскаму грузі́на-асеці́нскай грузі́на-асеці́нскаму грузі́на-асеці́нскім
В. грузі́на-асеці́нскі (неадуш.)
грузі́на-асеці́нскага (адуш.)		 грузі́на-асеці́нскую грузі́на-асеці́нскае грузі́на-асеці́нскія (неадуш.)
грузі́на-асеці́нскіх (адуш.)
Т. грузі́на-асеці́нскім грузі́на-асеці́нскай
грузі́на-асеці́нскаю		 грузі́на-асеці́нскім грузі́на-асеці́нскімі
М. грузі́на-асеці́нскім грузі́на-асеці́нскай грузі́на-асеці́нскім грузі́на-асеці́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Паўночна-Асецінскі універсітэт 8/336, 337

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

осети́нский асеці́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нігер,

асецінскі паэт.

т. 11, с. 313

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАДЗІ́ЕЎ Сека Куцрыевіч

(1855 ці 1857, с. Н. Ганісі, Грузія — 3.8.1915),

асецінскі пісьменнік; родапачынальнік асецінскай прозы. У апавяданнях «Маці і сын», «Айса», «Арагвійскі князь Нугзар Эрыставі», «Залда», «Азау», «Жанчына ў жалобе» і інш. жыццё асецінскага сялянства на пач. 20 ст., трагічны лёс жанчыны-гаранкі. Адметныя рысы яго творчасці — матывы свабодалюбства, сувязь з фальклорам.

т. 4, с. 420

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АКЕА́НАЎ Аляксей Яўгенавіч

(н. 25.6.1949, г.Уладзікаўказ, Паўн. Асеція),

вучоны-анколаг. Д-р мед. н. (1989). Скончыў Паўн.-Асецінскі мед. ін-т (1972). З 1972 у НДІ анкалогіі і мед. радыялогіі Мін-ва аховы здароўя Рэспублікі Беларусь. З 1992 дырэктар Бел. цэнтра мед. тэхналогій, інфарматыкі, кіравання і эканомікі аховы здароўя. Навук. працы па эпідэміялогіі рака і інш. інфекцыйных хвароб, арганізацыі аховы здароўя, інфарматыцы.

т. 1, с. 190

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АБУ́ХАЎ Генадзь Аляксеевіч

(н. 18.6.1924, чыг. ст. Сляпцоўская Сунжэнскага р-на, Чэчня),

бел. вучоны ў галіне псіхіятрыі. Д-р мед. навук (1973), праф. (1974). Засл. ўрач Беларусі (1975). Скончыў Паўн.-Асецінскі мед. ін-т (1949). Працаваў у Маскве, Іране, Кішынёве. З 1962 у Гродзенскім мед. ін-це. Даследаванні ў галіне пагранічнай псіхіятрыі і алкагольнага псіхозу.

Тв.:

Пневмоэнцефалография при шизофрении. Кишинев, 1968 (разам з Г.І.Брэгман, В.М.Міхліным).

т. 1, с. 50

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)