асенняя - Пошук

Любіміца асенняя

т. 9, с. 396

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

не́пагадзь, -і, Т -ддзю, ж. (разм.).

Зацяжная непагода.

Асенняя н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асе́нні

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сло́та, -ы, ДМ сло́це і слата́, -ы́, ДМ слаце́, ж. (разм.).

1. Сырое надвор’е з дажджом і мокрым снегам; вільгаць, макрэча.

Асенняя с.

2. Вадкая гразь на зямлі, на дарогах.

|| прым. сло́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́здараж ж.

1. бездоро́жье ср.;

2. распу́тица;

асе́нняя б. — осе́нняя распу́тица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́тне-асе́нні

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ле́тне-асе́нні	ле́тне-асе́нняя	ле́тне-асе́нняе	ле́тне-асе́ннія
Р.	ле́тне-асе́нняга	ле́тне-асе́нняй ле́тне-асе́нняе	ле́тне-асе́нняга	ле́тне-асе́нніх
Д.	ле́тне-асе́нняму	ле́тне-асе́нняй	ле́тне-асе́нняму	ле́тне-асе́ннім
В.	ле́тне-асе́нні (неадуш.) ле́тне-асе́нняга (адуш.)	ле́тне-асе́ннюю	ле́тне-асе́нняе	ле́тне-асе́ннія (неадуш.) ле́тне-асе́нніх (адуш.)
Т.	ле́тне-асе́ннім	ле́тне-асе́нняй ле́тне-асе́нняю	ле́тне-асе́ннім	ле́тне-асе́ннімі
М.	ле́тне-асе́ннім	ле́тне-асе́нняй	ле́тне-асе́ннім	ле́тне-асе́нніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Hérbstbestellung

f -, -en асе́нняя сяўба́; асе́ннія палявы́я рабо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

расхля́біца, ‑ы, ж.

Абл. Асенняя або веснавая бездараж. У расхлябіцу, па непралазнай асенняй гразі, шафёр болей аднаго рэйса не робіць. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імгла́, -ы́, ж.

1. Ападкі ў выглядзе вельмі дробных кропелек дажджу, крышталікі інею ў паветры, дробны снег.

Асенняя і.

2. Пялёнка туману, пылу, дыму і пад.; смуга.

3. перан. Пра тое, што перашкаджае добра бачыць, успрымаць навакольнае.

Вочы наліваюцца імглой ад крыўды.

4. Пра невыразнае, незразумелае, забытае.

З імглы ўспамінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жыга́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Куслівая асенняя муха з калючымі шчацінкамі на хабатку, якая пераносіць узбуджальнікаў многіх інфекцыйных хвароб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum