асві́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асві́ны асві́ная асві́нае асві́ныя
Р. асві́нага асві́най
асві́нае		 асві́нага асві́ных
Д. асві́наму асві́най асві́наму асві́ным
В. асві́ны (неадуш.)
асві́нага (адуш.)		 асві́ную асві́нае асві́ныя (неадуш.)
асві́ных (адуш.)
Т. асві́ным асві́най
асві́наю		 асві́ным асві́нымі
М. асві́ным асві́най асві́ным асві́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асві́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асвы. Падасінавікаў у чырвоных берэтах Пад старою асвінай асінай знайшоў. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)