асво́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асво́ены асво́еная асво́енае асво́еныя
Р. асво́енага асво́енай
асво́енае		 асво́енага асво́еных
Д. асво́енаму асво́енай асво́енаму асво́еным
В. асво́ены (неадуш.)
асво́енага (адуш.)		 асво́еную асво́енае асво́еныя (неадуш.)
асво́еных (адуш.)
Т. асво́еным асво́енай
асво́енаю		 асво́еным асво́енымі
М. асво́еным асво́енай асво́еным асво́еных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асво́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асво́ены асво́еная асво́енае асво́еныя
Р. асво́енага асво́енай
асво́енае		 асво́енага асво́еных
Д. асво́енаму асво́енай асво́енаму асво́еным
В. асво́ены (неадуш.)
асво́енага (адуш.)		 асво́еную асво́енае асво́еныя (неадуш.)
асво́еных (адуш.)
Т. асво́еным асво́енай
асво́енаю		 асво́еным асво́енымі
М. асво́еным асво́енай асво́еным асво́еных

Кароткая форма: асво́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асво́ены осво́енный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асво́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асво́ены гл засвоены

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

осво́енный асво́ены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абжы́ты, -ая, -ае.

Такі, у якім ужо жывуць, асвоены, добраўпарадкаваны.

А. дом.

|| наз. абжы́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абжы́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абжыць.

2. у знач. прым. Асвоены, прыстасаваны для жылля; добраўпарадкаваны. Абжыты дом. □ Вайна зрушыла з абжытых, наседжаных месц дзесяткі, сотні тысяч людзей. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przyswojony

1. прыручаны;

2. асвоены, засвоены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ВАРВАРЫ́ЗМ

(ад грэч. barbarismos іншамоўны),

запазычанае слова ці выраз, якія ў бел. мове не асвоены або асвоены часткова (пераважна графічна). Вылучаюцца агульныя і індывідуальныя. Агульныя варварызмы выкарыстоўваюцца пастаянна і могуць паўтарацца ў розных тэкстах: cito — тэрмінова (у медыцыне), tête à tête — з вока на вока. Індывідуальныя сустракаюцца пераважна ў мове маст. л-ры для стварэння мясц. каларыту; яны звычайна не паўтараюцца і не выходзяць за межы аднаго твора: «Звон кафедральны кліча на Ave» (М.Танк), «Згодны... Суцінку!.. Лайёт!..» — загуло ў натоўпе» (П.Броўка).

Л.І.Бурак.

т. 4, с. 8

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)