асабняко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
асабняко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асабняко́м нареч. особняко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асабня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асабня́к асабнякі́
Р. асабняка́ асабняко́ў
Д. асабняку́ асабняка́м
В. асабня́к асабнякі́
Т. асабняко́м асабняка́мі
М. асабняку́ асабняка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)