Арэ́хава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Арэ́хава
Р. Арэ́хава
Д. Арэ́хаву
В. Арэ́хава
Т. Арэ́хавам
М. Арэ́хаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Арэхава (археал.) 6/552

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Арэхава (воз.) 1/497

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АРЭ́ХАВА,

вёска ў Беларусі, у Маларыцкім раёне Брэсцкай вобласці, на беразе возера Арэхаўскае. Цэнтр сельсавета. За 22 км на Поўдзень ад горада і чыгуначнай станцыі Маларыта, 74 км ад Брэста. 794 жыхароў, 257 двароў (1994). Сярэдняя школа, бібліятэка, Дом культуры, аддзяленне сувязі. Царква. Магіла ахвяраў фашызму. Стаянкі каменнага веку.

т. 2, с. 15

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Арэхава (радовішча мелу, Маларыцкі р-н) 6/569

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Арэхава (в.) 1/215, 497; 6/213, 569 (к.), 570; 11/40

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

арэ́хавау́еўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́хавау́еўскі арэ́хавау́еўская арэ́хавау́еўскае арэ́хавау́еўскія
Р. арэ́хавау́еўскага арэ́хавау́еўскай
арэ́хавау́еўскае
арэ́хавау́еўскага арэ́хавау́еўскіх
Д. арэ́хавау́еўскаму арэ́хавау́еўскай арэ́хавау́еўскаму арэ́хавау́еўскім
В. арэ́хавау́еўскі (неадуш.)
арэ́хавау́еўскага (адуш.)
арэ́хавау́еўскую арэ́хавау́еўскае арэ́хавау́еўскія (неадуш.)
арэ́хавау́еўскіх (адуш.)
Т. арэ́хавау́еўскім арэ́хавау́еўскай
арэ́хавау́еўскаю
арэ́хавау́еўскім арэ́хавау́еўскімі
М. арэ́хавау́еўскім арэ́хавау́еўскай арэ́хавау́еўскім арэ́хавау́еўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Арэхава-Зуева (г.) 1/497

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АРЭ́ХАВАУ́ЕВА,

горад у Расіі, цэнтр раёна ў Маскоўскай вобласці. На рацэ Клязьма. Вядомы з канца 17 стагоддзя. 133,7 тысяч жыхароў (1994). Чыгуначны вузел. Цэнтр тэкстыльнай прамысловасці. Машынабудаванне і металаапрацоўка (вагоны, прыладабудаванне і інш.), хімічная (пластмасы) прамысловасць; вытворчасць будаўнічых матэрыялаў.

т. 2, с. 15

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

оре́хово-зу́евский арэ́хавау́еўскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)