Арту́р

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Арту́р Арту́ры
Р. Арту́ра Арту́раў
Д. Арту́ру Арту́рам
В. Арту́ра Арту́раў
Т. Арту́рам Арту́рамі
М. Арту́ру Арту́рах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Порт-Арту́р г. Порт-Арту́р, род. Порт-Арту́ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Порт-Арту́р м Port Árthur n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ко́рнберг Артур

т. 8, с. 421

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лапіньш Артур

т. 9, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мілер Артур

т. 10, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Нікіш Артур

т. 11, с. 344

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

О’Конар Артур

т. 11, с. 430

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пігу Артур

т. 12, с. 349

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Порт-Артур

т. 12, с. 513

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)