артапе́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Урач, спецыяліст па артапедыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

артапе́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. артапе́д артапе́ды
Р. артапе́да артапе́даў
Д. артапе́ду артапе́дам
В. артапе́да артапе́даў
Т. артапе́дам артапе́дамі
М. артапе́дзе артапе́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

артапе́д м., мед. ортопе́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

артапе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Урач — спецыяліст па артапедыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артапе́д м. мед. Orthopäde m -n, -n;

меха́нік-артапе́д Orthopädst m -en, -en;

артапе́д-стамато́лаг Keferorthopäde m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

артапе́д

(ад артапедыя)

спецыяліст па артапедыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)