арта-

(гр. orthos = прамы, правільны)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «прамы», «правільны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АРТА...

(ад грэч. orthos прамы, правільны),

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «прамы», «правільны», напр., артаклаз, артадантыя.

т. 1, с. 504

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Арта В. 2/286, 408; 6/528

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

póppig

a разм. у сты́лі поп-а́рта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

артацэ́нтр

(ад арта- + цэнтр)

мат. пункт перасячэння вышынь трохвугольніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артаско́п

(ад арта- + -скоп)

прыбор для даследавання крышталічных цел у спалярызаваным святле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артаферы́ты

(ад арта- + ферыты)

ферыты рэдказямельных элементаў, якія крышталізуюцца ў структурным тыпе пераўскіту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артаскапі́я

(ад арта- + -скапія)

вывучэнне крышталёў у спалярызаваным лінейна-паралельным святле пры дапамозе артаскопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артапіраксе́ны

(ад арта- + піраксены)

мінералы групы піраксенаў рамбічнай сінгоніі, зярністыя ўтварэнні зялёнага або бурага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артагне́йс

(ад арта- + гнейс)

горная парода парфіравай структуры з фенакрышталямі палявых шпатаў, кварцу, біятыту і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)