аро́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аро́шаны |
аро́шаная |
аро́шанае |
аро́шаныя |
| Р. |
аро́шанага |
аро́шанай аро́шанае |
аро́шанага |
аро́шаных |
| Д. |
аро́шанаму |
аро́шанай |
аро́шанаму |
аро́шаным |
| В. |
аро́шаны (неадуш.) аро́шанага (адуш.) |
аро́шаную |
аро́шанае |
аро́шаныя (неадуш.) аро́шаных (адуш.) |
| Т. |
аро́шаным |
аро́шанай аро́шанаю |
аро́шаным |
аро́шанымі |
| М. |
аро́шаным |
аро́шанай |
аро́шаным |
аро́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аро́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аро́шаны |
аро́шаная |
аро́шанае |
аро́шаныя |
| Р. |
аро́шанага |
аро́шанай аро́шанае |
аро́шанага |
аро́шаных |
| Д. |
аро́шанаму |
аро́шанай |
аро́шанаму |
аро́шаным |
| В. |
аро́шаны (неадуш.) аро́шанага (адуш.) |
аро́шаную |
аро́шанае |
аро́шаныя (неадуш.) аро́шаных (адуш.) |
| Т. |
аро́шаным |
аро́шанай аро́шанаю |
аро́шаным |
аро́шанымі |
| М. |
аро́шаным |
аро́шанай |
аро́шаным |
аро́шаных |
Кароткая форма: аро́шана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
орошённый
1. акро́плены, палі́ты;
2. аро́шаны; см. ороси́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)