арніта-

(гр. ornis, -ithos = птушка)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «птушка».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АРНІТА...

[ад грэч. ornis (ornithos) птушка],

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: «які адносіцца да птушак», напр., арніталогія, арнітафауна.

т. 1, с. 500

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

арніто́лаг

(ад арніта- + -лаг)

спецыяліст па арніталогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арнітало́гія

(ад арніта- + -логія)

раздзел заалогіі, які вывучае птушак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арнітаптэ́р

(ад арніта- + -птэр)

лятальны апарат з махаючымі крыламі, заснаваны на прынцыпе палёту птушак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арнітафа́уна

(ад арніта- + фауна)

сукупнасць птушак пэўнай мясцовасці або якога-н. адрэзка часу ў гісторыі Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арнітары́нхус

(ад арніта- + гр. rynchos = дзюба)

млекакормячае атрада аднапраходных, якое пашырана ў Паўд. Аўстраліі і на востраве Тасманія; качканос.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арнітафілі́я

(ад арніта- + -філія)

апыленне некаторых раслін, у асноўным трапічных, пры дапамозе птушак (калібры, нектарніц і інш.); параўн. энтамафілія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арнітахары́я

(ад арніта- + -харыя)

разнос пладоў, насення і спораў птушкамі, напр. жалудоў і арэхаў сойкамі, насення рабіны, вішні, маліны драздамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арнітамі́м

(ад арніта- + гр. mimos = пераймальнік)

бяззубы драпежны дыназаўр мелавога перыяду (гл. мезазой), які знешнім выглядам нагадваў гіганцкую птушку тыпу страуса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)