Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
арні́ка
(н.-лац. arnica)
травяністая расліна сям. складанакветных з кветкамі розных колераў у суквеццях, пашыраная ў Паўн. Амерыцы і Еўразіі; купальнік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
arnica[ˈɑ:nɪkə]n.bot.а́рніка; купа́льнік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
arnica
[ˈɑ:rnɪkə]
n.Bot., Med.
1) а́рнікаf. (расьлі́на)
2) Med. ле́кавая ва́дкасьць з а́рнікі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Бу́квіца ’расліна Betonica L.’ (Кіс.), таксама ’першацвет, Primula veris L., арніка, Arnica montana L.’ (Кіс.). Для Betonica officinalis гэта агульнаслав. назва: рус.буквица, буковица, буковина, укр.буквиця, польск.bukwica, bukwa, ст.-чэш.bukva, bukvice, bukovice, славац.bukvica, харв.bukvica (Мяркулава, Очерки, 137; Махэк, Jména rostl., 198–199). Як думаў Растафінскі, Symbola, 283, ёсць сувязь з назвай дрэва — *bukъ (Betonica мае лісце, якое зраслося на канцы, як у бука).