армі́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. армі́рую армі́руем
2-я ас. армі́руеш армі́руеце
3-я ас. армі́руе армі́руюць
Прошлы час
м. армі́раваў армі́равалі
ж. армі́равала
н. армі́равала
Загадны лад
2-я ас. армі́руй армі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час армі́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

армі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. армі́рую армі́руем
2-я ас. армі́руеш армі́руеце
3-я ас. армі́руе армі́руюць
Прошлы час
м. армі́раваў армі́равалі
ж. армі́равала
н. армі́равала
Загадны лад
2-я ас. армі́руй армі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час армі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

армі́раваць сов. и несов., спец. арми́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

армі́раваць тэх. armíeren vt, áusrüsten vt; буд. bewéhren vt (бетон)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

армі́раваць

(лац. armare = умацоўваць)

умацоўваць матэрыял або часткі канструкцыі элементамі з больш трывалага матэрыялу, напр. уводзіць у бетон стальную арматуру, у шкло металічную сетку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арми́ровать сов. и несов. армі́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bewéhren

vt

1) узбро́йваць

2) абсталёўваць

3) буд. армі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)