армю́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. армю́р
Р. армю́ру
Д. армю́ру
В. армю́р
Т. армю́рам
М. армю́ры

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

армю́р

(фр. armure)

разнавіднасць перапляцення нітак у дробнаўзорыстай тканіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)