арлекі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арлекі́нскі |
арлекі́нская |
арлекі́нскае |
арлекі́нскія |
| Р. |
арлекі́нскага |
арлекі́нскай
арлекі́нскае |
арлекі́нскага |
арлекі́нскіх |
| Д. |
арлекі́нскаму |
арлекі́нскай |
арлекі́нскаму |
арлекі́нскім |
| В. |
арлекі́нскі (неадуш.)
арлекі́нскага (адуш.) |
арлекі́нскую |
арлекі́нскае |
арлекі́нскія (неадуш.)
арлекі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
арлекі́нскім |
арлекі́нскай
арлекі́нскаю |
арлекі́нскім |
арлекі́нскімі |
| М. |
арлекі́нскім |
арлекі́нскай |
арлекі́нскім |
арлекі́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
арлекі́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да арлекіна. Арлекінскі касцюм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арлекі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Традыцыйны персанаж італьянскай «камедыі масак», паяц, камедыянт.
|| прым. арлекі́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
арлеки́нский арлекі́нскі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)