аркестрыё́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аркестрыё́н |
аркестрыё́ны |
| Р. |
аркестрыё́на |
аркестрыё́наў |
| Д. |
аркестрыё́ну |
аркестрыё́нам |
| В. |
аркестрыё́н |
аркестрыё́ны |
| Т. |
аркестрыё́нам |
аркестрыё́намі |
| М. |
аркестрыё́не |
аркестрыё́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аркестрыён м., муз. уст. оркестрио́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аркестрыён
(фр. orchestrion, ад гр. orchestra = пляцоўка перад сцэнай для хору ў старажытнагрэчаскім тэатры)
назва розных механічных музычных інструментаў, якія знешнім выглядам нагадваюць арган.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
оркестрио́н муз. аркестрыён, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)