арка́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арка́нны арка́нная арка́ннае арка́нныя
Р. арка́ннага арка́ннай
арка́ннае		 арка́ннага арка́нных
Д. арка́ннаму арка́ннай арка́ннаму арка́нным
В. арка́нны (неадуш.)
арка́ннага (адуш.)		 арка́нную арка́ннае арка́нныя (неадуш.)
арка́нных (адуш.)
Т. арка́нным арка́ннай
арка́ннаю		 арка́нным арка́ннымі
М. арка́нным арка́ннай арка́нным арка́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арка́нны арка́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арка́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аркана. Арканны шост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгая вяроўка з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі коней і іншых жывёлін; ласо.

|| прым. арка́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арка́нный арка́нны; см. аркан​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)