арка́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж.

Шэраг аднолькавых па форме і велічыні арак, якія апіраюцца на слупы або калоны і складаюць архітэктурнае цэлае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арка́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. арка́да арка́ды
Р. арка́ды арка́д
Д. арка́дзе арка́дам
В. арка́ду арка́ды
Т. арка́дай
арка́даю		 арка́дамі
М. арка́дзе арка́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арка́да ж., архит. арка́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арка́да архит. арка́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арка́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Шэраг арак аднолькавай велічыні і формы, якія апіраюцца на слупы або калоны.

[Фр. arcade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АРКА́ДА

(франц. arcade),

шэраг аднолькавых па велічыні і абрысах арак, якія апіраюцца на слупы або калоны і ствараюць разам з імі рытмічны паслядоўны рад. Бываюць канструкцыйныя (успрымаюць нагрузку верхніх частак будынкаў) і дэкар. (стаяць асобна або ўтвараюць «сляпыя» аркады). Аркады з’явіліся ў архітэктуры Стараж. Рыма. На Беларусі пашырыліся з 16 ст. ў архітэктуры рэнесансу, барока, класіцызму ў адкрытых галерэях гандл. радоў (у Пінску, Нясвіжы), палацаў (у г.п. Ружаны Пружанскага р-на), гасп. будынкаў (лямус брыгіцкага кляштара ў Гродне), а таксама як дэкар. элемент — аркатура.

т. 1, с. 478

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

арка́да ж архіт Arkáde f -, -n, Bógenhalle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

арка́да

(фр. arcade)

рад аднолькавых арак, якія апіраюцца на калоны і ўтвараюць адкрытую галерэю ўздоўж будынка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арка́да

(фр. arcade)

рад аднолькавых арак, якія складаюць архітэктурнае цэлае.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

cloister [ˈklɔɪstə] n.

1. кры́тая арка́да

2. манасты́р, кля́штар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)