а́рия муз. а́рыя, род. а́рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́рыя ж. а́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Праса́рня, просарпя, просярня ’месца, дзе абрушвалі прасяныя крупы’ (ТС). Ад проса з суф. ‑ария па чыпу малатарня.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

А́рыя. З рус. а́рия < іт. aria; у рускай мове з пачатку XVIII ст. (Фасмер, 1, 86). На італьянскую крыніцу беларускага слова ўказваў Булахаў, Курс суч., 170, на рускае пасрэдніцтва — Крукоўскі, Уплыў, 84; Маргаран, ЭИРЯ, 6, 91; Біржакава, 343.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)