арды́нскі гл. арда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арды́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арды́нскі арды́нская арды́нскае арды́нскія
Р. арды́нскага арды́нскай
арды́нскае		 арды́нскага арды́нскіх
Д. арды́нскаму арды́нскай арды́нскаму арды́нскім
В. арды́нскі (неадуш.)
арды́нскага (адуш.)		 арды́нскую арды́нскае арды́нскія (неадуш.)
арды́нскіх (адуш.)
Т. арды́нскім арды́нскай
арды́нскаю		 арды́нскім арды́нскімі
М. арды́нскім арды́нскай арды́нскім арды́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арды́нскі ист. орды́нский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арды́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арда́, -ы́, ДМ -дзе́, мн. о́рды, орд і арда́ў, ж.

1. гіст. Назва дзяржаўнага аб’яднання ў старажытных цюркскіх вандроўных народаў.

Залатая а.

2. перан. Варожае войска; натоўп, банда, зграя.

Фашысцкія орды.

|| прым. арды́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кзыл-арды́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кзыл-арды́нскі кзыл-арды́нская кзыл-арды́нскае кзыл-арды́нскія
Р. кзыл-арды́нскага кзыл-арды́нскай
кзыл-арды́нскае		 кзыл-арды́нскага кзыл-арды́нскіх
Д. кзыл-арды́нскаму кзыл-арды́нскай кзыл-арды́нскаму кзыл-арды́нскім
В. кзыл-арды́нскі (неадуш.)
кзыл-арды́нскага (адуш.)		 кзыл-арды́нскую кзыл-арды́нскае кзыл-арды́нскія (неадуш.)
кзыл-арды́нскіх (адуш.)
Т. кзыл-арды́нскім кзыл-арды́нскай
кзыл-арды́нскаю		 кзыл-арды́нскім кзыл-арды́нскімі
М. кзыл-арды́нскім кзыл-арды́нскай кзыл-арды́нскім кзыл-арды́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Усць-Ардынскі

т. 16, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АРДЫ́НСКІ ВЫ́ХАД,

даніна з рус. земляў Залатой Ардзе ў час мангола-татарскага панавання 13—15 ст. Збіраўся з усяго насельніцтва, акрамя духавенства. Велічыня пабораў была не пастаянная, а залежала ад «запросаў» хана. Напачатку ардынскі выхад збіралі баскакі, адкупшчыкі-мусульмане. Нар. паўстанні ў рус. княствах (1257, 1259, 1262, 1289) супраць баскакаў прымусілі ханаў перадаць збор даніны рус. князям. Даніна ішла ў Залатую Арду праз вял. князя уладзімірскага. Пасля Кулікоўскай бітвы 1380 ардынскі выхад плацілі нерэгулярна, з 1470-х г. перасталі плаціць зусім.

т. 1, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

орды́нский арды́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Усть-Орды́нский г.п. Усць-Арды́нскі, -кага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)