арбале́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Старадаўняя ручная кідальная зброя; самастрэл.

|| прым. арбале́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

арбале́т м., ист. арбале́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

арбале́т ист. арбале́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

арбале́т, ‑а, М ‑леце, м.

Сярэдневяковая ручная кідальная прылада ў еўрапейскіх краінах — удасканалены лук; самастрэл, самапал.

[Фр. arbalète.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арбале́т м гіст Ármbrust f -, -brüste

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

арбале́т, ✂, м.

Старадаўняя ручная кідальная зброя ў форме лука.

|| прым. арбалетны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

арбале́т

(фр. arbalète)

сярэдневяковы ўдасканалены лук з прыкладам, самастрэл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

crossbow [ˈkrɒsbəʊ] n. hist. самастрэ́л; арбале́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ármbrust

f -, - brüste арбале́т, самастрэ́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)