арасі́ць, арашу́, аро́сіш, аро́сіць; арашо́ны; зак., што.

1. Апырскаць кроплямі чаго-н., увільгатніць.

Дробны дождж арасіў глебу.

2. Шляхам правядзення каналаў абвадніць, паліць.

А. палі.

|| незак. араша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. арашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. арашу́ аро́сім
арасі́м
2-я ас. аро́сіш
арасі́ш		 аро́сіце
арасіце́
3-я ас. аро́сіць
арасі́ць		 аро́сяць
арася́ць
Прошлы час
м. арасі́ў арасі́лі
ж. арасі́ла
н. арасі́ла
Загадны лад
2-я ас. арасі́ арасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час арасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арасі́ць сов. (насытить влагой) ороси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арасі́ць, арашу, аросіш, аросіць; зак., каго-што.

1. Апырскаць, пакрыць кроплямі чаго‑н.; увільготніць. Не дарэмна кроў гарачая Прасторы стэпаў прасіла. Танк. Толькі буйныя кроплі слёз арасілі стомленыя вочы зняволеных. Кавалёў.

2. Напаіць вільгаццю, увільготніць (глебу, зямлю); штучна значыць або прамачыць глебу. Арасіць засушлівыя землі. □ [Мікалай Патапавіч:] — Трэба падумаць, ці нельга.. [участак] паліць ці арасіць як-небудзь. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арасі́ць, араша́ць

1. (апырскаць, увільготніць) besprítzen vt, begíeßen* vt;

2. с.-г. bewässern vt, beríeseln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

араша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да арасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арашо́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад арасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. арашаць — арасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nawodnić

зак. арасіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

orosić

зак. арасіць; акрапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)