ара́пскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ара́пскі |
ара́пская |
ара́пскае |
ара́пскія |
| Р. |
ара́пскага |
ара́пскай
ара́пскае |
ара́пскага |
ара́пскіх |
| Д. |
ара́пскаму |
ара́пскай |
ара́пскаму |
ара́пскім |
| В. |
ара́пскі (неадуш.)
ара́пскага (адуш.) |
ара́пскую |
ара́пскае |
ара́пскія (неадуш.)
ара́пскіх (адуш.) |
| Т. |
ара́пскім |
ара́пскай
ара́пскаю |
ара́пскім |
ара́пскімі |
| М. |
ара́пскім |
ара́пскай |
ара́пскім |
ара́пскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ара́п, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Цемнаскуры чалавек, негр (уст.).
2. Ашуканец, жулік (разм., уст.).
◊
Браць на арапа (разм., неадабр.) — браць ашуканствам, падманам.
|| ж. ара́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак (да 1 знач.).
|| прым. ара́пскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)